Siargao

16 april 2016 - Siargao, Filipijnen

De boottocht van Surigao naar Siargao is echt fantastisch, wat een prachtige omgeving. We hebben ons paradijs gevonden en zijn alle drie nu al enthousiast. De eilanden zo groen en het water helder turquoise blauw. Aangekomen op het eiland vinden we snel een tricycle chauffeur die ons naar General Luna wil brengen: het surfers paradijs. We hebben vooraf niets geboekt en hadden het idee lopend wel iets te vinden. Niet wetende dat alle accommodaties heel erg ver uit elkaar liggen. Omdat onze eerste 2 keuzes volgeboekt zijn besluiten we eerst voor een goede lunch te gaan en daarna per scooter zelf verder te kijken. Met honger kan je geen goede beslissingen maken. We krijgen tijdens de lunch een tip van een goedkope accommodatie aan de overkant van de weg en besluiten daar de eerste nacht te overnachten. Prima voor een nachtje, maar omdat we hier langer blijven willen we de overige dagen wel iets meer charme en beach gevoel. De eigenaar is ook een beetje eigenaardig en de huis kakkerlak vond het ook net iets te gezellig bij mij onder de douche.  

Na een paar hele leuke, maar veel te dure strandhutjes arriveren we bij Matanjak, een van de tips die we hadden meegekregen. We mogen de kamers zien en worden hier heel gelukkig van. Ze hebben in totaal 5 kamers met veranda (incl hangmat en buitenbed) en een gezellige gemeenschappelijke ruimte in de tuin met keuken. De prijs is ook echt top en we boeken meteen 2 kamers voor de aankomende 7 nachten. 

De volgende ochtend staan we bijtijds op en huren we meteen 3 surf borden voor de gehele periode en beginnen dan eerst met een surfles om het gevoel weer terug te krijgen. Met die paar uur golf worstelen in Baler kan ik mezelf nog geen surfer noemen. Tijdens de lessen gaat het surfen aka op een bord blijven staan weer super goed en ons zelfvertrouwen groeit hiermee. De golven hier op het beginners strand zijn ook een stuk lager dan Baler en we pakken iedere golf goed mee. Ook Myrthe staat meteen goed op de golven. Vol zelfvertrouwen gaan we die middag met een aantal andere mensen van Matanjak mee naar een andere sufplek per boot. De golven zijn hier een stuk hoger en sterker en met de eerste golf is ook ons zelfvertrouwen verdwenen. 2 uur lang is het weer vechten met golven en als een verzopen hond komen we weer terug op de boot. De andere vertellen dat de golven ook heel rommelig waren, maar wat dat moet inhouden snap ik nog niet. Die avond gaan we na het eten meteen richting ons hutje, unaniem zijn we het erover eens dat we  de verjaardag van Myrthe vandaag om 12 uur niet gaan halen. Zo moe! Ik blijf nog wel een uurtje langer wakker om stiekem Myrthe haar veranda te versieren. Een verjaardag moet natuurlijk wel goed gevierd worden. 

Heel vroeg gaat Sean vandaag op pad om een taart te scoren. Bij de bakkers kan hij niet slagen, maar bij een Italiaans restaurant heeft hij toch een mega grote chocolade taart kunnen vinden met kaarsje! Myrthe is ontzettend verrast en om het verjaardagsgevoel nog extra te versterken zingen we een mooi verjaardagslied voor haar. Daarna snel door naar het ontbijt, want om 9 uur staat er voor Myrthe 2 uur surfles gepland (der eigen verjaardag cadeautjes). Sean en ik gaan mee naar hetzelfde beginners strand zonder leraar. Het enige wat ze hier nog doen is je het laatste zetje geven om met de golf mee te gaan en dat moet je uiteindelijk toch zelf kunnen. 

De golven zijn vandaag niet heel erg goed, het lukt me een paar keer om mee te komen met de golven, maar zo laag is er toch niet veel meer aan. Sean en ik gaan het laatste uur met een lekkere fruit shake naar de andere surfers kijken. De middag sessie laten we vandaag schieten en we chillen lekker op de veranda’s. Vanavond moeten we namelijk top fit zijn voor Myrthe haar verjaardag en de wekelijkse jungle disco. 

Om de viering te starten gaan we rond 5 uur met een grote zak chips en een paar biertjes eerst nog even genieten van de prachtige zonsondergang. Daarna terug naar Matanjak waar ze een heerlijke barbecue hebben georganiseerd. De vis en kip liggen al te garen als we aan komen. Super lekker gemarineerd eten en de sfeer zit er goed in. We hebben een hele fijne groep mensen om ons heen, een grote gezellige familie. De rum vloeit rijkelijk en na een paar uur gaan we richting de eerste bar voor art night (een bar waar je zelf tekeningen mag maken op een grote tafel in het midden). Er zijn een aantal trommelaars aanwezig waarvan er 1 heel goed is en de overige 5 te dronken om door te hebben dat op een trommel slaan je niet automatisch muzikaal maakt, de sfeer blijft echter super goed en we vermaken ons prima. Naarmate de avond vordert wordt de muziek steeds beter (of was het de rum?) en krijgen we zin om te dansen, dus op naar de jungle disco. Van de jungle disco hadden we echt veel te veel verwacht. Het had niets met jungle te maken en de dj mag zichzelf geen dj noemen. Hij had een slechte play list in elkaar gezet en zette om en om de nummers aan. Na 1 uur schudden op slechte muziek houden we het voor gezien, zelfs mr. Rum kan dit feest niet redden.   

Redelijk katerig skippen Myrthe en ik vandaag het surfen. Alleen Sean kon zich er zo vroeg toe zetten om de ochtend sessie mee te pakken. Wij blijven lekker liggen en gaan ’s middags met z’n drieën op pad om het eiland verkennen met als hoofd doel: rock pool. De rock pools verschijnen met lage tij en past dus perfect in ons luier schema van vandaag. We eten ons de middag door en gaan dan op pad met de scooters naar het noorden. De tocht erheen is echt prachtig, zoveel palmbomen heb ik nog nooit in mijn leven gezien. Bossen vol. Alles is overal ook zo groen, we genieten enorm. Als bonus kunnen we daarna de heerlijke verkoeling opzoeken van rock pools. Dit zijn natuurlijke zwembaden die bij laag tij ontstaan, wanneer de zee zich terug trekt blijven hier een soort diepe zwembaden achter, perfect voor een verfrissende duik. 

Omdat we vooral ook naar Siargao zijn gekomen om te surfen, moet ik er de volgende dag aan geloven om weer om 6 uur klaar te staan voor het surfen. Ik ben echt geen ochtend persoon en zal dat ook nooit worden. Iedereen heeft er zin in en ik zou het liefst ter plaatsen op mijn bord een tukkie willen doen, maar de boot vertrekt en we moeten toch echt mee. De golven zijn weer ontzettend ‘rommelig’ en ik pak nauwelijks een golf mee. We komen terug de zee uit met blauwe plekken, wondjes van het rif en heel veel spierpijn. Als goedmakertje voor onszelf bereiden we bij Matanjak voor onszelf een mega bananen pannekoeken ontbijt. De rest van de dag is het weer lekker luieren en je dan klaar maken voor de middag sessie surfen die opnieuw bestond uit vechten met de golfen. Ik vraag me echt af of ik het ooit zal leren. De mannen blijven maar volhouden dat de golven rommelig zijn, ik begin me af te vragen of ze dit zeggen zodat ik de moed niet verlies. Iedere golf die op mij kapot slaat voelt redelijk hetzelfde.  

De spierpijn wint het vandaag, we slapen lekker uit (07:30 uur) en gaan vandaag samen met een klein groepje richting het noorden van Siargao. Lekker toeren over het eiland. Sean en ik vertrekken iets later dan de rest. Doordat Matanjak overboekt is slapen we de aankomende dagen weer even met z’n drieën op een kamer. De spullen moesten dus verhuisd worden en bij deze chaotische verhuizing zijn we de scooter sleutel kwijt geraakt. Oepsie. Alle spullen opnieuw weer in en uitgepakt, om hem vervolgens ergens buiten bij de surf borden terug te vinden op een totaal onlogische plaats. Gelukkig rijdt Sean flink door en komen we maar een half uurtje later aan dan de rest bij onze eerst stop: rock pool. Na een verfrissende duik rijden we weer gezellig verder. De toch naar het noorden is weer heel erg mooi, de omgeving lijkt uit een sprookjesboek te komen. Onderweg stoppen we bij een heerlijk tentje voor een lunch en gaan we daarna door naar secret beach waar normaal super goede golven te vinden zijn. De golven waren alleen zo geheim dat we ze vandaag niet gezien hebben. We maken het rondje om Siargao af en gaan dan nog snel even naar de markt. Het is vandaag weer tijd voor een lekkere barbecue voor onze eigen deur met onze nieuwe familie.    

Omdat we toch ook de omliggende eilanden nog graag willen we zien, huren we vandaag met een leuke groep een boot en schipper. We doen ’s ochtends op de markt flinke inkopen voor de lunch en gaan dan met de surf borden achterop richting de boot. De eerste stop is naked island, waar je niet naakt mag rondlopen ook al proberen ze je dit allemaal wijs te maken, maar zo heet omdat er helemaal niets op staat. Gewoon een veredelde zandbank dus als je het mij vraagt. Daarna door naar Daku island. Prachtige bounty stranden en een goede surfspot om de hoek. Hier gaan we vandaag ook lunchen, voor een klein bedrag maakt de familie die hier woont het eten voor je klaar. Na een koningsmaal, een paar potjes volleybal, veel zwempartijtjes en een menselijke piramide op het strand gaan we de boot in naar een goede surfspot. De golven hier waren perfect voor longboards, nette golven, geen rommelige (ik snap het nu) en ik kon surfen! Eindelijk echt surfen. Zo trots als een pauw dat ik de golven goed meepakte. Enige nadeel van het lang meepakken van golven is het mega grote stuk dat je moet terug peddelen. Er wordt hier serieus aan mijn spierballen gewerkt. Als de schemer begint in te zetten gaan we terug naar Siargao, snel opfrissen en hongerig aanschuiven bij Kermit voor een goede pizza en lekker glas wijn (heeeeel schaars hier).

Onze laatste dag in Siargao staan we weer vroeg op om in de ochtend nog een keer te gaan surfen bij Daku island, om 06:15 uur vertrekt de boot. Zoals voorspeld zijn de golven vandaag hoog en sterk, wederom perfect voor een longboard. Surfen gaat weer super goed, maar na 1 uur begin ik echt misselijk te worden van de golven (yes, ook met surfen kan je zeeziek zijn). Het uur daarna duurt heel erg lang voor mijn gevoel. Ik probeer af en toe nog wel te surfen, maar de misselijkheid gaat niet weg. Ik ben heel blij als we met de boot weer richting ons strand kunnen gaan. Hoogste tijd voor ons tweede ontbijt. De rest van de dag bereiden we ons mentaal voor op de flinke reis naar Medan en doen we de laatste boodschapjes. ’s Middags op 4 uur gaan we met een biertje nog kijken naar de surfers bij de bekende Cloud 9. De golven zijn goed hoog en alleen de beste surfers zijn hier te vinden (ik zou het niet overleven). Prachtig om hen de golven te zien pakken, met de zon die langzaam ondergaat. Als de zon onder is gaan we nog een laatste keer eten bij Mama’s grill met de gezellige groep mensen. Een betere afsluiting hadden we ons niet kunnen wensen. Siargao is werkelijk de leukste plek die we tot nu toe hebben aangedaan. Hier zouden we ons nog makkelijk 2 maanden hebben vermaakt, maar het Indonesië avontuur roept ons

Foto’s