Kuta, deel 1

Na het ontbijt gaan we rustig richting de luchthaven voor onze vlucht naar Denpasar en dan aansluitend door naar Lombok. De WiFi op Denpasar is ontzettend goed en daar maken wij graag gebruik van (snel van alles downloaden), geen probleem die overstap. Het geeft ons ook meteen de tijd om te beslissen wat we op Lombok gaan doen. We willen heel graag meteen Mount Rinjani beklimmen, maar de weersverwachting ziet er niet goed uit en met perfect weer is die berg al een hele zware beproeving. Na veel twijfel besluiten we gewoon een taxi te nemen naar Kuta (ongeveer 20 minuten van de luchthaven). We zoeken nog snel een paar leuke guesthouses op en kunnen dan ontspannen met de vlucht mee. Kuta op Lombok is echt een wereld van verschil met Kuta op Bali. Wat een verademing. Heel chill en nog niet overspoeld met heel veel mensen. Goede golven om te surfen en een hele relaxte sfeer. 

Aangekomen in Kuta worden we door onze taxi chauffeur per ongeluk bij de verkeerde accommodatie afgezet. Sasak Lombok in plaats van Sasak homestay. De namen lijken ook allemaal op elkaar. We snappen helemaal niets van de prijzen en komen er daarna samen met de gastheer achter dat we verkeerd zitten. Toch besluiten we hier een nachtje te blijven. De kamers zien er prima uit en het is een hele vriendelijke vent. We huren meteen een scooter en gaan daarna op zoek naar een lekker eettentje met onze nieuwe buren. 

De volgende ochtend bekijken we nog een paar andere accommodaties, om dan tot de conclusie te komen dat we toch wel heel fijn zitten. Super basic, maar schoon en super leuke mensen. Na 2 dagen vinden we het zelfs zo fijn dat we besluiten hier de rest van de reis (3,5 week) te blijven zitten. Door ons langere verblijf kunnen we een mega goede deal maken van EUR 6,50 per nacht, inclusief ontbijt. We huren er een scooter bij voor EUR 2,50 per dag en zijn dan helemaal happy met onze beslissing. Het enige uitstapje dat wij nog maken is Mount Rinjani, maar dan hebben we daarna wel een fijne plek om weer naar terug te komen. 

Moe van het reizen, zijn we een paar dagen heerlijke aan het luieren. We maken 1 uitstapje naar Mataram voor het verlengen van onze visa en dan weten onze buren ons toch nog over te halen een scooter tocht te doen naar Pink beach. Na een goed ontbijt, vertrekken we redelijk bijtijds op de scooter, het stuk dat we moeten afleggen is toch iets pittiger dan verwacht. De weg is redelijk goed, maar na 2 uur hebben we echt een houten reet gekregen. Niet te harden op die scooters. De  laatste 10 km zijn off road en achterop wordt je helemaal van de scooter afgeschud. We weten uiteindelijk Pink beach te bereiken, maar pink beach is niet zo pink meer. Er zit eerder een heel licht roze tintje over dat totaal niet op de foto’s lijkt. Nog steeds een prima strand waar lekker gezwommen kan worden, maar geen strand om in bikini op te liggen. Het is vandaag zaterdag en de locals zijn ook naar het strand toe getrokken, locals die nog niet zo aan vrouwen in bikini’s gewend zijn. Sean en Lukas nemen een heerlijke duik, maar Christina en ik houden heerlijk onze kleding aan. In groepjes worden we steeds benaderd voor foto’s. Christina stemt 1x toe en wordt daarna niet meer met rust gelaten. Ik heb mijn ijskoude bnr face opgezet en zeg stoer: no photo’s. Enkele andere proberen ons nog aan te moedigen te zwemmen in bikini (hoezo durf te vragen?) en dan houden we het na een uurtje maar weer voor gezien. Wij gaan opzoek naar het surf strand hier in de buurt. Door kleine landwegen, met veel hobbels en een mooie omgeving vinden we onze weg uiteindelijk toch naar Ekas beach. We stranden op een compleet verlaten resort en een prachtig strand. Het is super mooi, maar het spookachtige tintje blijft er wel een beetje omheen hangen. Ik kan mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en ga nog staan gluren door een paar ramen van de huisjes. Dit had het begin kunnen zijn van een nieuwe horror film, maar het blijft vrij rustig. Ik schrik nog van een beestje en dan is het ook tijd om hier weer te vertrekken. We vragen wat rond en weten dan in dit verlaten gedeelte toch een lekker eettentje te vinden. Het is inmiddels 15:00 uur en we vergaan van de honger. Na een boel leuke gesprekken en heel lang wachten op het eten kunnen we om half 5 weer vertrekken richting Kuta. In een record tempo weten we onze hutjes net voor zonsondergang te bereiken. We frissen ons op, luieren wat in onze nieuw aangeschafte hangmat (zonder hangmat geen echte chill sessie) en gaan dan weer lekker eten. Zo komen we eigenlijk goed de dagen door, lekker eten en chillen. Surfen bewaren we tot na de Rinjani, niets mag onze fitheid in de weg staan. De weersverwachtingen zien er ook weer gunstig uit, morgen vertrekken we dus alweer voor de grootste uitdaging van onze reis. Mount Rinjani roept ons. 4 uur op een scooter (ik voel de pijn nu al) lekker doorkachelen en dan kunnen we nog een paar uurtje genieten van een luxe hotel aan de voet van de berg.