Inle Lake

Na een heerlijke nacht worden we vandaag laat wakker om 07:30 uur (yes, dat is uitslapen hier). Mr. Joe heeft de tafel voor het ontbijt al gedekt, we hadden er niets van verwacht, maar dit is het lekkerste ontbijt in tijden. Een heerlijk gevulde omelet en daarbij als bonus een halve avocado en verse koffie en thee. Goede koffie is heel schaars in Myanmar. Na het ontbijt gaan we op pad en vinden dan een plek waar ze goede en grote mountainbikes verhuren. Sean past eindelijk op een fiets. We betalen wel 10x zoveel, maar dan krijg je ook echt kwaliteit. Bij de shop van de mountainbikes raken we in gesprek met de eigenaresse en ze vertelt ons dat ze een shelter voor honden aan het opstarten is. De overheid vindt de honden hier een probleem worden en wilde ze gaan vergiftigen, zij krijgt nu eerst de kans het op te lossen. Voor haar shop liggen ook 7 van haar (lieve) honden die ze al heeft opgevangen. Ik ben heel blij te horen dat er zoiets opgericht wordt hier. Gisteren zagen we een hondje aangereden worden, de hele avond kon ik aan niets anders denken. Het hondje was gelukkig hier heen gebracht en zij gaan ervoor zorgen dat zijn poot weer rechtgezet wordt en hij straks weer normaal kan lopen. Hij is gelukkig niet aan zijn lot overgelaten. Met een goed gevoel gaan we die dag op pad en besluiten haar later een mooie donatie te doen. Ze doet heel goed werk. Het doel van vandaag is een rondje te maken tot halverwege het meer en dan met een boot over te steken. We hebben echt mega goede fietsen en rijden zo iedereen voorbij (allemaal op te kleine oma fietsen), we zien veel jaloerse blikken onze kant op komen, maar wat ze niet weten is dat het zadel echt knoerten hard is en wij met 30 minuten al zere billen hebben. We trappen lekker door en komen dan in een dorp aan waar we een paar jongens met een boot zien. We vragen of zij ons naar de overkant kunnen brengen voor een kleine vergoeding. Lachend en duwend maken ze de boot klaar en gooien onze fietsen erin. Door de waterplanten heen zien we dan langzaam Inle Lake verschijnen. Echt prachtig om te zien. Heel veel watervogels en een enorm groot meer met een dichte begroeiing. Van te voren konden we ons er niet echt een voorstelling van maken. Na ongeveer 20-30 minuten varen komen we aan in een dorp aan de overkant. Het gehele dorp is gebouwd op palen in het water. Het enige vervoersmiddel is hier de boot. Veel mensen roeien hier ook nog op die speciale manier waar het Inle Lake bekend om is, met de voet. We kijken onze ogen hier uit, super mooi om te zien. We fietsen verder terug richting land over een lange pier en vervolgen onze weg. Het hoofddoel van vandaag is voor mij een bezoek aan red mountain winery. Eindelijk weer een keer een wijntje drinken. We hebben van veel andere al gehoord dat ik niet teveel moet verwachten van de wijn hier, maar dat de sauvegnion blanc nog het beste te doen is. Voor dat wijntje moet er nog flink hard gewerkt worden. De naam zegt het al, red mountain winery ligt bovenop een berg. Het is snik heet en wij gaan steil omhoog. De bediening gaat me daarna niet snel genoeg en ik loop naar binnen om alvast te bestellen, we hebben zoveel dorst. Eerst maar een goed glas lime soda, daarna is het tijd om te genieten van een ok glas wijn en prachtig uitzicht. Terug in het dorp leveren we onze fietsen weer in en vragen of we de 2 daagse fietsenhuur mogen opsplitsen en ze een dag later weer kunnen komen ophalen. Onze billen kunnen niet nog een dag aan. Geen probleem, ze zal dan ook zorgen voor zadelkussentjes, die waren ze vandaag vergeten…

Via Mr Joe boeken we ’s avonds een boottocht voor de volgende dag. Het wordt weer vroeg op want we gaan de zonsopkomst bekijken met nog 3 andere gasten van het guesthouse. En daar gingen we dan, mee in de toerist trap, langs allemaal verschillende shops op het water. Precies dat doen wat we helemaal niet leuk vinden. Mensen die voor je poseren, niets authentiek meer aan. Nou moet ik niet helemaal overdrijven, veel mensen leven echt hier nog zo en de vissers die ’s ochtends voor een foto komen poseren gaan daarna wel echt weer vissen om van de visvangst te leven, maar toch, die shops vinden we niet leuk en dan heb je een dag van 6 tot 16:00 uur geboekt. We maken er het beste van en komen stiekem toch nog op een paar mooie plekken. Wel is Inle Lake de meest toeristische plek die we hier gezien hebben in Myanmar (maar nog steeds de moeite meer dan waard). Die avond eten we gezellig samen met de andere mensen van ons guesthouse nog een hapje en gaan dan rond 22:00 uur terug naar het guesthouse. 

Vandaag is onze laatste dag hier, we vertrekken pas in de avond met de nachtbus naar Naypyidaw en kunnen de hele middag nog lekker rond fietsen. We starten de dag rustig en gaan na het ontbijt de fietsen weer ophalen. Vandaag gaan we de bergen op. We hebben flink wat water ingeslagen en toeren een paar uur door super mooi landschap. Binnen 15 minuten kan je al buiten alle toeristische en drukke dingen zijn. We komen door dorpjes waar mensen ons weer heel erg vreemd aankijken en de kinderen enthousiast zwaaien. We blijven er voor hen ontzettend vreemd uitzien. Helemaal bezweet komen we terug in Nyaung Shwe, de koude douche bij Mr. Joe is echt een cadeautje. We voelen ons weer heerlijk. De rest van de middag doen we lekker rustig aan en chillen we wat bij een gezellig tentje waar we ook weer wat mensen van Hsipaw tegen komen. Zij hadden na de trein wel net de nachtbus gehaald, maar waren er niet heel gelukkig mee. Ze laten hun benen zien en daar was het dan, mijn ergste nachtmerrie. Hun benen en billen van boven naar beneden helemaal vol met beten van bedbugs. Deze zaten waarschijnlijk in de nachtbussen (of heel misschien de trein). Het ziet er niet uit en jeukt als een gek. Ik ben ineens heel blij met onze extra nacht in Mandalay. Maar goed, na een paar fruitshakes gaan we terug naar ons guesthouse, onderweg halen we nog snel een fles Mandalay Rum om Mr. Joe te bedanken en zijn dan klaar om te vertrekken met de VIP Express nachtbus, hopelijk zonder vieze beestjes.