Luang Prabang, Laos

Backpacken is niet altijd even leuk, vandaag was echt een k** dag! Brak van ons tubing avontuur gisteren besluiten we vandaag naar Luang Prabang verder te reizen. We zitten 5 uur lang opgevouwen in een minibus en komen rond 18:00 uur aan op het busstation van Luang Prabang.
Het is net Chinees nieuwjaar geweest en de hele stad is afgeladen met Chinezen. In de hele stad is geen slaapplaats meer te vinden voor een redelijke prijs, de meest afgrijselijke hostels vragen 50 dollar per nacht en daarna schiet het door naar 800 dollar per nacht. Het enige betaalbare hotel dat nog een kamer beschikbaar had lag ongeveer 20 minuten buiten de stad, dit hebben we maar voor 1 nacht geboekt in de hoop hier voor de aankomende dagen nog iets anders te kunnen vinden. Bij het busstation zegt de een tuktuk driver het hotel te kennen en ons erheen te brengen voor een redelijke prijs. In de stad aangekomen is het niet ons hotel, hij heeft zich vergist. We betalen hem toch netjes (we zijn al iets meer op route) en stappen uit, deze man kent ons hotel niet. Op naar de volgende tuktuk, we pakken het beter aan en laten het hotel zien op google maps. Ook hij zegt ons hotel te kennen, om ons vervolgens weer bij een verkeerd hotel te droppen. Als hij er uiteindelijk achter komt waar ons hotel ligt, vindt hij het te ver en wil hij ons niet brengen. Tuktuk driver nummer 3, precies hetzelfde verhaal. We beginnen redelijk chagrijnig te worden en besluiten te kijken of er toch niet ergens een kamer in de stad beschikbaar is. We lopen een flink aantal guesthouses, hostels en hotels af. Allemaal ram vol. Dan toch maar weer die tuktuk driver proberen. Nummer 4 zegt het hotel weer te kennen. We laten weer de kaart zien en zeggen dat het voorbij het vliegveld is. Hij knikt overtuigend ja, vraagt een flink hoog bedrag (lijkt ons prima voor de afstand) en we gaan weer mee. Deze kerel heeft er echt de ballen verstand van. Voor de hoofdprijs die we betalen wil hij ons 5 minuten verder afzetten. Wat een oplichter, wij weigeren zoveel te betalen en hij flipt hem helemaal de pan uit. We proberen redelijk te praten met hem, maar hij heeft er een grote moersleutel bij gepakt en komt op mij af gerend. Ik denk dat hij Sean te groot vond. Gelukkig struikelt hij over een van onze tassen en valt hij op de grond. Ik gooi een klein bedrag naar hem en hij schreeuwt nog wat verder. Wij lopen boos een kant op en hij komt ons nog een keer achterna met de tuktuk. Dit is de eerste keer in Azië dat ik mij onveilig voelde. 10 minuten later vinden we gelukkig een lieve tuktuk driver die de tijd neemt de kaart te bekijken en er iets van snapt. We bellen met het hotel, ze leggen de weg uit en geven aan dat er een restaurant bij het hotel zit. De tuktuk brengt ons naar het hotel toe. Het hotel ligt ongeveer 30 minuten buiten de stad en lijkt werkelijk op een militair kamp. De kamer is gelukkig schoon, maar een restaurant is nergens te bekennen. Het is inmiddels 21:30 uur en we hebben nog niets gegeten. Voor 50 cent kunnen we gelukkig een bakje instant noodles krijgen. Onze maaltijd voor de avond. Met honger gaan we vandaag naar bed.

Na een redelijke nacht bellen we de volgende ochtend weer een stuk of 30 hotels, nog steeds allemaal volgeboekt. We hebben dus geen keus en moeten hier nog een nachtje blijven. We informeren ze hierover en vragen of ze een tuktuk willen bellen die ons naar de stad kan brengen. We vergaan namelijk nog steeds van de honger. Ongeveer 1,5 uur later (Laotiaans tempo) arriveert de tuktuk en brengt ons naar de stad waar we direct zelf een scooter huren, heerlijk om onze vrijheid zo te kunnen terug kopen. We ontbijten lekker uitgebreid en luxe en gaan dan toch ons geluk beproeven bij de hotels. Onze eerste keus was Sa Sa Lao, we gokken het er gewoon op en gaan langs. Ze hebben voor de dag erna 2 plaatsen beschikbaar op hun slaapzaal en de dag daarna een privé kamer. Wat een mazzel! De slaapzaal ziet er zelfs al prachtig uit. Zulke heerlijke bedden hebben we nog niet eerder gezien. We zijn weer helemaal gelukkig. Die slechte dag gaan we zo vergeten. We toeren de middag heerlijk door de stad en vinden een paar tentjes waar ze stokbrood met gerookte kip en avocado verkopen. Avocado!! Dat hebben we gemist. We bestellen 3 stokbroden en 2 heerlijke fruit shakes. Voor het avond eten zien we nog een prachtige zonsondergang. Het was gelukkig een fijne dag. Op de scooter gaan we terug naar het hotel, het is al laat en we zijn moe. Lekker slapen dachten we. Aangekomen bij het hotel zeggen ze geen kamer meer voor ons te hebben. Alles is volgeboekt via Agoda en wij hadden maar 1 nacht geboekt, ze willen ons op straat zetten. We leggen uit dat we meerdere keren gevraagd hebben of we konden blijven. Ze doen zo ontzettend moeilijk. We zitten een uur in de kou op straat (ja het is ’s avonds heel koud in Azië en nee dat is niet normaal voor deze tijd van het jaar). Veel overleggen met elkaar en bellen, wij weigeren echt weg te gaan. Na een uur mogen we toch blijven, maar moeten we meer betalen. Ik ben het zo zat en geef ze het geld. We gaan slapen en hier zo snel mogelijk weg morgen. 

Nieuwe dag, nieuwe kansen. We arriveren vroeg bij Sa Sa Lao en gaan daar lekker ontbijten. Wat een prachtige plek hebben ze hier. Een mooie tuin aan de rivier met een aantal kleine hutjes. Daar worden we gelukkig van, na het overheerlijke ontbijt zijn onze bedden ook al klaar en kunnen we alle spullen al neerzetten. Wie had gedacht dat ik zo blij kon worden van een slaapzaal. 

We starten rustig deze ochtend en gaan eerst nog even naar de markt voor onze broodjes kip en avocado. Rond 11 uur begint het weer lekker warm te worden en gaan we op de scooter naar Tad Sae, een waterval in de buurt. Deze waterval wordt veel in dagtochtjes aangeboden voor belachelijk veel geld. Wij rijden er met de scooter heen en kunnen dan voor 1 euro per persoon een bootje huren en naar de waterval toe. De entree is daarna 2,50 per persoon. In Laos betaal je voor iedere bezienswaardigheid een klein bedrag. Voordeel van zelf vroeg gaan is ook dat er nog niet heel veel andere toeristen zijn. De waterval valt een klein beetje tegen, hij staat namelijk voor de helft droog en erom heen hebben ze er een echte toeristische attractie van gemaakt. Inclusief olifantenritjes. Zo ontzettend zielig. We maken een mooie wandeling in de omgeving en komen niemand tegen (chinese toeristen gaan niet verder dan 50 meter van hun bus), heerlijk genieten van de natuur. Terug bij de hoofdwaterval besluiten we toch nog even te gaan luieren op de ligbedden die daar zijn en mensen te kijken. Mensen kijken is een nieuwe hobby, er lopen zulke interessante exemplaren rond. Ik vraag me vaak af of ze ons ook zo vreemd vinden? Misschien vraag ik het deze reis nog iemand. 

Ik zwem nog even netjes met mijn shirt aan in het ijskoude water en we scoren weer een paar lekkere fruit shakes voor we weggaan. ‘s Avonds vinden we een lekker tentje om te eten, het eten is echt lekker, maar niet wat we besteld hebben, zelfs in Luang Prabang kan dat dus. Na het eten spenderen we nog 15 minuten in een bar en gaan dan lekker vroeg slapen in onze dorm (slaapzaal). De bedden zijn echt goddelijk (Sean past er zelfs in) en ik krijg een warme kruik mee. Ik lig heerlijk, maar ben ook heel veel wakker. Iemand is de zaal ademt echt te hard en beweegt teveel, mijn oordoppen kunnen hier niet tegenop. Dezelfde oordoppen ben ik halverwege de nacht na een toiletbezoek ook kwijt. Ik snap er niets van, kan iemand ze zo snel jatten? Vanaf 3 uur heb ik een beetje liggen wachten tot Sean wakker wordt om 7 uur (na wat porren in tegen zijn benen). Nog steeds heel blij met de bedden, maar iets meer slaap was ook fijn geweest. 

Die ochtend kunnen we al meteen verhuizen naar onze privé kamer, echt een fantastische kamer met grote veranda aan de rivier. Net een honeymoon suite en dat voor 30 dollar! We doen binnen een vreugde dansje en gaan dan toch op pad. Vandaag staat een bezoek aan de Kuang Si Waterval op het programma. De mooiste waterval van Azië. Uiteraard halen we eerst nog even een paar broodjes avocado kip voor onderweg. 

We zijn vroeg vertrokken met de scooter om zo het grootste gedeelte van de toeristen voor te zijn. Die komen allemaal met bussen rond het middaguur en andere toeristen vinden wij niet leuk. Het is ook echt nog koud op de scooter, maar gelukkig komt het zonnetje door als we aankomen. 

De watervallen zijn werkelijk prachtig en op een paar mensen na hebben we ze redelijk voor onszelf (goed voor de foto’s!). We bekijken ze allemaal en gaan dan omhoog bij de Kuang Si Waterval. Wat een klim! Dit telt zeker als onze work out voor de dag. We gaan ongeveer 30 minuten in een pittig tempo stijl omhoog. Boven is de natuur weer prachtig en we zijn blij dat we de klim gedaan hebben. Op de top kan je nog 3 km naar een grot en cool spring lopen. Leuke wandeling, maar de grot was ruk en de cool spring was gewoon een heldere sloot. Na een half uurtje rusten gaan we weer terug naar beneden. Bij de watervallen is de hel inmiddels los gebroken, ik heb nog nooit zoveel Chinezen toeristen op een plek bij elkaar gezien. We wilde nog wel even lekker zwemmen en duiken tussen de toeristen door het water in. We houden het een aantal minuten vol en gaan dan lekker vroeg terug naar onze geweldige plek: Sa sa Lao. 

Eindelijk weer een lekkere warme douche met heel veel water. We hebben 20 volle minuten onder de douche gestaan met een lach op onze gezicht. Heerlijk. Daarna verder genoten op de veranda, dit was het moment om de gestolen wijn uit het vliegtuig (bestellen en in je tas stoppen) op te drinken en met een heerlijke tapas van het uitzicht te genieten. Luang Prabang is toch een geweldige stad. Die avond hebben we onszelf ook verwend in een iets luxer restaurant waar we echt heerlijk hebben gegeten en gezeten. Waterbuffel met knoflook is heel lekker! We besluiten die avond wel weer vroeg terug te gaan, we konden namelijk niet wachten tot we weer mochten genieten van onze heerlijke hut met bed. Eindelijk een nacht weer lekker slapen!