Ketambe, jungle!

Na 4 lokale bussen en heel veel zweten komen we ’s avonds eindelijk aan in Ketambe. Het dorp is klein, heel rustig en het voelt alsof wij de enige toeristen zijn. Via het Internet hebben we vooraf een heerlijk onder komen gevonden bij het 1000 hills hotel en daar aangekomen kunnen we meteen aanschuiven voor het avondeten (heerlijke pompoen curry). We besluiten de dag erna meteen de jungle in te trekken en boeken een 3 daagse trekking in het gebied van de orang oetang. ’s Avonds organiseren we de rugzakken die we meenemen en gaan dan bijtijds slapen. Na zo’n reisdag zijn we flink gesloopt. 

Na een flink ontbijt en veel vragende blikken, gaat ze dat echt allemaal op krijgen (uiteraard krijgen we dat op), kunnen we vertrekken. We hebben 2 jonge gidsen mee van begin 20, maar met 7 tot 10 jaar ervaring, daar kijken wij hier niet meer raar van op.

De jungle stikt van de beesten, maar het eerste stuk naar het kamp zien we vooral heel veel bloedzuigers, wat een smerige beesten zijn dat. Voor spinnen ben ik als de dood, maar ik denk dat ik die misschien nog wel verkies boven de bloedzuigers (ja ik zei het echt!), die laten je tenminste met rust en zijn zo nu en dan nog mooi. De bloedzuiger is een vies wormpje dat je al op grote afstand ruikt en dan omhoog klaar gaat staan, veel beweegt, om zich zo aan je te kunnen vast zuigen en je bloed opdrinkt. De redenatie dat het je bloed zuivert kan me ook gestolen worden en ik twijfel aan de waarheid daarvan. Naast de bloedzuigers is er ook een overschot aan andere insecten en helpt mijn muggenspray niet! De jungle verwelkomt ons dus met open armen, maar dit is het allemaal meer dan waard. 

De omgeving is prachtig en het kamp waar we na een pittige toch aankomen is gelegen aan een super mooie rivier. We droppen onze spullen, nemen een heerlijk verfrissende duik en gaan na de lunch terug de jungle in opzoek naar apen. Sean spot zoals gewoonlijk weer heel snel een stel apen, het is de Thomas leaf aap waar we tot op 2 meter afstand bij kunnen komen. Hij kijkt ons net zo geïnteresseerd aan als wij hem, echt een prachtige aap. Mooi grijs, met witte vlekken en een hele lange staart. Na 15 minuten neemt hij afscheid van ons en lopen we weer verder. Na een uur zien we hoog in de bomen weer iets ritselen. We gaan er snel op af en zien dat dat het de Orang Oetans zijn. Wat een geluk. Samen met de gids verberg ik mij vlak onder hen om ze nog beter te kunnen zien. Ze hangen nog geen 3 tot 4 meter boven ons.  We hebben ontzettend goed zicht, ik verplaats me toch nog even een meter en dan begint het vrouwtje ineens te plassen. Precies die meter naast mij. We moeten er super hard om lachen, maar ik ben blij dat ik toch niet meer onder haar straal zat. Na een tijdje naar de apen te hebben gekeken gaan we weer verder. Het zou super gaaf zijn als we ook de zeldzame black gibbon hier nog zien, maar we weten dat de kans klein is. We zien de rest van de trekking geen apen meer, maar er zijn genoeg andere mooie dingen te zien: Reuzen eekhoorns, duizendpoten, reuze pissebedden die zich kunnen oprollen als een grote knikker en de mooiste paddestoelen. Zoveel leven hier in de jungle.

Terug in het kamp zwemmen we nog in de heerlijke rivier en eten dan samen met de gidsen een goed bereide maaltijd. Aan de overkant van de rivier speelt er een groep makaki apen, we kunnen ze nog net een tijdje bewonderen voordat het helemaal pikkedonker wordt. Om 21:00 uur houden we het voor gezien en gaan we de tent in, een zelf in elkaar gezette plastic tent. Het is een kleine upgrade van de bananen bladeren in Laos. We leggen onze matjes neer en rollen de slaapzakken uit. We lachen ons rot om de slaapzak van sean die niet verder dan zijn middel komt. Met het uitrollen van mijn slaapzak komt er echt een natte rotte hond lucht mee waarvan zelfs de meeste honden zich meteen zouden omdraaien. De slaapzak van Sean ruikt net iets beter, maar hij wil niet ruilen. Lachend en met geluiden vol afkeer gaan we toch maar proberen te slapen. 

Na een slechte nacht worden we ’s ochtends wakker met het prachtige gezicht van een Makaki familie die bij de rivier zit. Daar worden we heel gelukkig van. Nadat de familie zich weer heeft verscholen in de jungle maken wij een heerlijk verfrissende duik in de rivier om zo lekker wakker te worden, ondertussen wordt er een lekker bananen pannekoek ontbijt voor ons bereid. Geen rijst! Yessss!! Na het ontbijt vertrekken we naar de tweede kampeerplek. De tocht erheen is de mooiste die we tot nu toe gedaan hebben. Door dichte jungle en daarna langs een rivier waar we via een gladde omgevallen boomstronk overheen gaan. We zien nog een paar Thomas Leaf apen en komen dan aan op de prachtige kampeerplek naast een natuurlijke hotspring. Het koude water trekt ons op dit moment echter iets meer en we nemen direct een verfrissende duik in de rivier. Daarna klauteren we in de hotspring, super lekker om even te ontspannen. De hotspring wisselen we af met plonsen in de koude rivier. Na de lunch doen we nog een trekking naar een waterval in de omgeving hier, we spotten geen apen meer vandaag, maar genieten nog steeds ontzettend van de mooie omgeving. De muggen en steekvliegen genieten daartegenover weer heel erg van mij. Zo is iedereen tevreden. Na onze trekking begint het ineens flink hard te regenen en onweren. We hebben dan nog een paar uurtjes voor het donker wordt en besteden deze tijd heel goed in de hotspring met een prachtig uitzicht op de jungle. Gelukkiger kan je ons niet krijgen, en dan moeten we de tenten weer in. We slapen gelukkig iets beter dan de eerste nacht. Bij het opkomen van de zon ontwaken ook wij en maken van deze extra tijd goed gebruik voor een laatste bad in onze hot spring. Als herboren starten we vandaag voor onze laatste dag trekken. In de middag hebben we het geluk om de orang oetans nog een keer te spotten, ook de thomas leaf apen komen nog een keer van heel dichtbij voorbij. We hebben echt een prachtige tocht gehad en gaan voldaan en 100 insecten beten rijker weer terug naar ons hotel voor de laatste nacht.