Caprivi strook

We worden wakker en zien dat er weer een band lek is. Deze weten we binnen 10 minuten te vervangen en dan kunnen we vertrekken. We rijden nog snel langs 2 waterholes, zien geen dieren en gaan dan op weg. Vandaag rijden we naar Rundu en dat is een flink stuk. Dit keer over een geheel geasfalteerde weg, hierdoor kunnen we nu flink gassen. Na een uur of 2 rijden komen we langs Grootfontein. Dit is de plek om te tanken en boodschappen te doen. Waar we alleen geen rekening mee hadden gehouden is dat het vandaag zondag is. Veel winkels zijn dicht, maar de Spar is gelukkig wel open. 

We slaan weer flink eten, water en bier in. Aangekomen bij het pad met alcoholische dranken zien we een bordje staan dat er op zondag geen alcohol verkocht mag worden. We gaan het uiteraard gewoon proberen. Namibisch bier staat namelijk bekend als goed bier (oude kolonie van de Duiters). Straks in Botswana verwachten we dat het aanbod een stuk minder groot zal zijn. Bij het afrekenen kijkt de cassiere een paar keer stiekem om haar heen en scant dan snel het bier. We laden in en zetten er een paar andere boodschappen tactisch overheen. Dit nemen ze ons niet meer af. 

Volgens de navigatie zullen we al voor 12 uur arriveren in Rundu. Een plek waar we eigenlijk alleen verblijven omdat de afstand in een keer te groot zou zijn. Al redelijk snel besluiten we meteen door te rijden naar Divundu, de eerste plek aan de Caprivi strook. Onderweg zien we heel veel dorpjes van zelf gebouwde hutjes. Ze zijn gemaakt van klei en takken. Per dorp verschillen de huisjes van 4 tot 20. Ook valt ons op dat vandaag veel mensen netjes gekleed zijn. Zelfs kinderen hebben hun zondagse outfit aan. Ze lopen en liften allemaal naar de kerk in de ‘grotere’ nabijgelegen dorpen (van 10 tot 20 hutjes). Dit zijn simpele vierkante gebouwen gemaakt van bakstenen. We hebben het tot nu toe nog niet zo druk gezien langs  de weg.

In de middag arriveren we in Divundu. Het dorp is niet groot, maar wel iets meer ontwikkeld. Het heeft een tankstation, winkeltje en autogarage. Daar gaan wij meteen de band weer laten plakken. Dit keer voor de normale prijs. Hier merk ik pas dat we toch eigenlijk heel weinig met cultuur in aanraking zijn gekomen. Ik geniet ervan onder de locals te zijn en hun dagelijkse manier van leven te mee te maken. Bij een paar jonge vrouwen koop ik wat uiten en tomaten en dan gaan we alweer op weg naar de camping. Ze hebben gelukkig ook een nacht eerder al plek voor ons. We rijden naar onze campingplaats toe en zetten meteen onze tent op. De tafel en stoelen worden direct naast de rivier neergezet. We zitten nog geen 5 minuten en zien dan aan de overkant van de rivier een familie van 5 nijlpaarden. Nijlpaarden zijn echt enorm en ze maken veel meer geluid dan we verwacht hadden. We zijn weer zo ongelooflijk gelukkig met onze plek. Niet veel later verschijnt er ook nog een olifant aan die kant van de rivier. Die neemt een heerlijk modderbad en wordt gevolgd door 2 wilde zwijnen en een kudu. Daar proosten we een biertje op. 

Camping Ngepi waar wij nu verblijven is echt een aanrader. Ze hebben hier een hele chille plek gecreëerd, alles met een klein geintje. De wc’s zijn al een avontuur op zich. In de omgeving ligt Popa Falls, hier hebben we poop a falls, een wc gebouwd op een hoge toren waarvan je uitzicht heb over de hele weide. De douches zijn veranderd in tropische regenwouden en zien er heel leuk uit. His en her’s toiletten, voor de mannen met een slot op de bril, die kan niet naar beneden. Voor de vrouwen bedekt met roze pluche. Ze waarschuwen ook op een leuke manier voor de niet zo vriendelijke nijlpaarden en soms agressieve krokodillen. Het is veilig op de camping, maar je moet niet in de rivier zwemmen. Wel is er aan de zijkant van de rivier een soort kooi zwembad gecreëerd. Op deze manier kan je toch het water in. Cage diving maar dan net iets anders. Het is in ieder geval een heerlijke verkoeling. 

In de avond doen we gezellig een biertje aan de bar en eten we een hapje in het restaurant. Een welkome verandering van onze gebruikelijke maaltijden (pasta of linzensalade). In de avond hoor je alle dieren echt tot leven komen. Olifanten, nijlpaarden, vogels, het is een heel orkest. De oordoppen doen we vanavond zeker in. 

Voor ons doen slapen we vandaag redelijk uit. 7 uur gaat de wekker en gaan we lekker ontbijten aan de zijkant van de rivier. We pakken onze spullen in en zetten de auto daarna alvast bij de receptie neer. We verhuizen van campingplek 17 naar 1 vandaag. Die heeft net iets meer uitzicht en is dichtbij het restaurant en de zwemkooi. Daarna kunnen we meteen door voor onze boottocht. We gaan deze ochtend met Mokoro boten de rivier op. Dit zijn houten kano’s. Even buurten bij die niet zo vriendelijke nijlpaarden. Ik hoop onderweg ook krokodillen te zien, maar de gids gaf aan dat die lastig te spotten zijn. De tocht gaat door het riet tegen de stroom eerst in. Binnen een minuut zit onze hele boot vol met insecten. Gelukkig geen steekbeesten. Wel zie ik na een paar minuten dat er ook spinnen onze boot zijn binnen gekomen. Ik probeer de eerste 2 te negeren, maar bij spin nummer 10 zit ik echt niet lekker meer in de boot. Ik maak mij heel klein en hoop dat ze mij niet aanraken. Gelukkig stoppen we niet veel later bij een klein eiland in het midden van de rivier. Hier zitten we heel dicht bij de nijlpaarden. Volgens de gids zijn we veilig zolang wij op het land zijn. We maken een paar prachtige foto’s en genieten van deze machtige beesten. Terug richting boot pak ik een stok op. Mijn verweer tegen de spinnen. Ik gooi ze met stok zo het riet weer in. 3 weten er toch op mijn broek te kruipen. Ik vind mezelf ontzettend dapper want normaal had ik de boot schreeuwend uit willen springen. Ik vind ze nog steeds  eng, maar het is een spinsoort dat groen is en er voor mij minder eng uitziet. De stok is dit keer genoeg verweer. Onze boottocht vervolgen we door het riet en we zien ontzettend veel mooie vogels. Er zijn hier soorten die alleen in Noord-Oost Namibië voorkomen. De naam ben ik uiteraard alweer vergeten. Ik zelf ben het meest onder de indruk van de ijsvogel en bee-eater. De bee-eater is prachtig gekleurd en de ijsvogel is ook heel mooi en heeft een geweldige manier van vis vangen. Krokodillen komen we vandaag niet tegen. 

Bij terugkomst van de boottocht is het weer hoogtijd om een was te doen. Wassen doen we hier op de hand waarmee het een soort van schoon wordt. In een van de washokken hebben ze lijnen gespannen waar het lekker kan drogen. Wij nemen in de tussentijd een verfrissende duik in de rivier (kooi). Ook in de kooi stroomt het water redelijk hard. Je kan zolang je wilt blijven zwemmen op dezelfde plek. In de middag gaan we voor de zekerheid nog even kijken bij de was. Tot onze verbazing is alles nog kletsnat. Het heeft waarschijnlijk de hele dag in de schaduw gehangen. We pakken alle was mee en zoeken een zonnige plek op om het nog een uurtje de tijd te geven om te drogen. Naast de weg (op de camping) stallen we alles uit, van ondergoed tot lakens. Mensen lopen verbaasd langs en kijken glimlachend naar het tafereel. Wij gaan ondertussen nog even rustig zitten bij onze eigen tent. Na 1,5 uur halen we de was weer op. Alles ligt er nog en ongeveer de helft is helemaal droog. De andere helft hangen we bij onze eigen plek nog even aan bomen. Nu hopen op een nacht met weinig condens. Morgen rijden we weer verder richting Kongola.