Bolaven Plateau, Laos

Vandaag moet ik er echt aan geloven, zelf scooter rijden. Jaren geleden heb ik 2x een ongeluk met een scooter gehad en sindsdien wil ik er niets meer van weten. Ik zit altijd veilig achterop bij Sean. Omdat we dit keer een loop (rondje) gaan maken van 4 dagen moeten we bagage meenemen. Op 1 scooter zit je dan zo ongemakkelijk, we gaan het dus gewoon doen met ieder een eigen scooter. De avond ervoor krijg ik van mijn moeder gelukkig nog de geruststellende woorden: wen maar alvast aan het idee dat je straks weer wat wonden erbij hebt. Thanks mam :-p De scooter went gelukkig snel en we toeren door mooie landschappen. De meeste wegen zijn goed geasfalteerd en er is niet heel veel verkeer. Super prettig rijden. Ze hebben dezelfde verkeersregels als in Cambodja dus dat is makkelijk: de grootste heeft voorrang (niet rechts). Dit ziet er super vaag uit op kruispunten, maar gaat verbazingwekkend goed. 

De route die we doen is heel leuk, mooie omgeving en we genieten van de vrijheid die dit geeft. We stoppen bij een mooie waterval en doen een tour van mr. Vieng over een koffieplantage. Hij spreekt goed Engels, wat redelijk schaars is hier. Onderweg moet je geregeld stoppen voor overstekende koeien, kippen en varkens. Die lopen hier bijna allemaal los. Voor onze eerste overnachting maken we nog een kleine omweg om nog een laatste waterval mee te pikken. Het water was hier weer op, maar het uitzicht was heel mooi en de muggen vonden het gezellig dat we hier nog even langs kwamen, een bizarre aanval die we uiteindelijk hebben kunnen afweren met Deet, slechts 3 extra muggenbulten.

We rijden verder naar het dorpje bij de waterval Tad Lo, wat een prachtig leuk dorp aan een waterval. Monniken die in water baden, waterbuffels, honden die met elkaar spelen, super leuk!

Bij de uitleg van de tocht raden ze in dit dorpje 3 guesthouses aan, we besluiten voor duurste en luxere te gaan. Onze hut is basic, niet alles doet het en is even schoon, maar opzich nog prima voor ons (eigen slaapzakjes mee). Ik vraag me wel af hoe de andere 2 opties er dan uit zien :-)

We eten wat en gaan vroeg richting hut, Sean kan zijn ogen niet meer openen houden (sommige dingen veranderen nooit). 

Dag 2 van de loop beginnen we met een heerlijk ontbijt bij de Tad Lo lodge, daar kan je ’s ochtends kijken hoe de olifanten een bad krijgen bij de waterval. Super leuk om zo de dag te starten. Direct daarna gaan we op pad, vandaag maken we iets meer kilometers en met mijn gemiddelde van 50 km per uur kan je maar beter vroeg vertrekken. We stoppen weer bij een paar watervallen en komen dan halverwege de route bij de mooiste waterallen aan. We lunchen eerst en gaan dan op pad. Het is een pittige klim, maar dan heb je ook wel wat. Prachtige omgeving. We hebben jammer genoeg niet genoeg tijd voor de twee verste watervallen. Voor het donker moet je echt weer terug zijn. Na de pittige klim partij heeft Sean de vaart er goed in zitten en wil niet hier overnachten maar doorrijden naar de volgende stop. Die zouden we in ongeveer 1 tot 1,5 uur kunnen bereiken, net voor het donker wordt. Ik laat me overhalen en we gaan weer op pad. Uiteraard redden we het natuurlijk net niet voor het donker en kunnen geen accommodatie vinden.  De temperatuur is inmiddels ook gezakt, het is koud en we hebben honger. Dit voelt niet als vakantie :-) Na flink wat zoeken zien we eindelijk een home stay langs de kant van de weg en ze hebben nog plaats. Gelukkig! Ontzettend lieve familie. Ze hebben ook nog 6 andere gasten. Fransen die met hun gezin aan het rondtrekken zijn. Iedereen is ontzettend aardig en dat is maar goed ook, de kamer is namelijk een tweepersoons matras in een grote ruimte. Onze eerste ervaring in een soort van slaapzaal. Van Sean moest ik het deze reis minimaal 1x proberen, ik ben benieuwd of deze keer meetelt. Alles is schoon en het valt heel erg mee. Onze gastvrouw kookt een heerlijke maaltijd, we kletsen wat en gaan dan lekker slapen. 

Dag 3 van de loop kunnen we heel rustig aan doen. We chillen bij een paar watervallen en kijken verwonderd naar een paar chinezen, we blijven ons verbazen hoeveel foto's zij van zichzelf maken, zo'n 200 per waterval, sommige hebben zelfs attributen mee voor een fotoshoot! Na de watervallen rijden we rustig terug naar Pakse. We hebben die middag onze nachtbus naar Thakhek geboekt, wederom een heerlijke sleepingbus.