Mavunje en Senyati

12 april 2018 - Kongola, Namibië

Zodra we wakker zijn ritsen we de tent open en gaan we kijken naar het zand. Geen enkele afdruk. Ook de beloofde olifanten zijn niet langs geweest. Denken we. We gaan heerlijk zitten met ons ontbijt en horen dan onze gids van gisteren aankomen. Of we de olifanten vannacht gezien of gehoord hebben. Nog geen 10 meter van ons kamp zijn er allemaal sporen te zien. Dat zou een prachtig zicht zijn geweest. We betalen onze gastheer en leggen hem dan uit dat we alvast verder trekken. We gaan Botswana in en een nachtje kamperen bij Senyati Safari Camp. Deze tip hebben we onderweg gekregen en is redelijk op de route naar Victoria Falls. Hier is aan de camping een waterhole van zoutwater waar de olifanten allemaal dol op zijn. Als het goed is zullen we niet al te lang onderweg zijn vandaag en na ongeveer 1,5 uur rijden komen we al aan bij de grens met Botswana. Met onze papieren lopen we naar de eerste post toe. Hier halen we een stempel dat we Namibië verlaten. Dan door naar de kant van Botswana. De rij hier is een stuk langer en de douaniers raken er zenuwachtig van. Nergens staat aangegeven wat ze van ons verwachten en ze lijken geïrriteerd om te moeten uitleggen wat we precies moeten doen. Na ongeveer 45 minuten en 270 Namibische Dollars mogen we vertrekken en door naar de auto check. Helemaal niets mag mee naar binnen. Geen vlees, fruit of groente, behalve als het onder de grond groeit. Ook moeten we met onze schoenen in een bak staan om te ontsmetten. Over de schoenen die in de auto staan wordt niets gezegd. Na de check mogen we dan eindelijk met auto de grens over. Het is een redelijk groene rit met veel gaten in de weg en zo nu en dan overstekend wild. Na een uur komen we alweer aan in Kasane waar ontiegelijk veel vrachtauto’s staan te wachten voor ze de grens over mogen. Sommige staan hier wel meer dan een week te wachten. Ze lijken het gezellig met elkaar te hebben. Wij rijden snel door naar onze camping welke 20 minuten buiten het dorp ligt. Via een zandweg waarbij we onze 4x4 zeker nodig hebben komen we aan bij de receptie. Ze hebben nog plek. Het zijn praktische ingerichte camping plekken, met weer allemaal een eigen douche, toilet en keukenblok. We staan prima onder de bomen en zetten daar ook onze tent op. Na de lunch gaan we opzoek naar het zwembad. We lopen helemaal verkeerd en komen uiteindelijk terecht bij de waterhole waar toevallig 2 olifanten aan het drinken zijn. Daar blijven we een hele tijd hangen. Omdat het een plek is waar de olifanten geregeld komen hebben ze een bunker onder de grond gemaakt waardoor je heel dichtbij kan komen. We kunnen hier de mooiste foto’s en filmpjes maken. De olifanten hebben heel goed door dat wij hier zitten en kijken ons een paar keer recht aan met een vriendelijke blik. Na ongeveer 1,5 uur houden wij en de olifanten het voor gezien. Zij gaan hun eigen weg weer en wij meteen naar het zwembad voor een verfrissende duik. Voor het donker wordt zorgen wij dat we gegeten hebben (pasta) en gaan we daarna weer richting de waterhole, hopen dat er nog een paar olifanten voorbij komen. De hele avond is het rustig. Er is alleen een groep bizons voor aan het grazen. We zitten er echter prima bij en borrelen samen gezellig wat verder. Op het moment dat Sean begint te knikkebollen is het ongeveer 21 uur. Ik wil nog heel even blijven zitten, maar hij echt naar de tent toe. Hij pakt de spullen al bij elkaar en op dat moment komen er ongeveer 20 olifanten onze kant op. Jong en oud. Het valt ons hier op dat er aan de zijkanten de grotere olifanten de wacht houden. Het grootste gedeelte van de kudde kan op deze manier zorgeloos drinken en badderen. Er lopen ook een paar hele jonge olifanten tussen. Zo schattig om te zien. Zij blijven veilig in de buurt van moeder. Ze nemen alle tijd bij het water en wij besluiten na een tijdje weer de bunker in te gaan. De gang van de bunker versterkt al het geluid en het is bijna onmogelijk geluidloos te zijn. Ik weet me nog redelijk stil te verplaatsen, maar als Sean door de gang heen buldert verdwijnen ook langzaam de olifanten. Een enkeling blijft nog achter. Voor ons is het op dat moment ook hoog tijd om naar bed te gaan.

Foto’s